Onafhankelijk
Dierenartsen zijn verplicht om elkaar in bescherming te nemen. Ze mogen elkaar niet afbreken en mogen elkaars fouten zelfs niet aanwijzen. Dierenarts Neil Steleman is geen lid van de NGROD en kan dus vrij spreken.
Waarom moeten dierenartsen elkaar in bescherming nemen?
Elke dierenarts die in België de diergeneeskunde wil beoefenen moet aan 2 voorwaarden voldoen:
- Dierenarts zijn, dat wil zeggen het diploma van dierenarts behaald hebben.
- Ingeschreven zijn bij ofwel de Nederlandstalige, ofwel de Franstalige Gewestelijke Raad van de Orde der Dierenartsen.
Eens een dierenarts is ingeschreven bij één van de Gewestelijke Raden van de Orde der Dierenartsen, moet die zich ook schikken naar al hun regeltjes en ditjes en datjes.
De Orde der Dierenartsen bestaat uit… andere dierenartsen.
Je moet dus als dierenarts, ingeschreven bij één van de Gewestelijke Raden van de Orde der Dierenartsen, luisteren naar de grillen van andere dierenartsen, concurrenten.
Beslissen een aantal van deze concurrenten om zich samen tegen jou te keren, dan ben je je job kwijt.
Waar maakt dierenarts Neil Steleman het verschil?
Deze dienst beroept op de diensten van Dierenarts Neil Steleman.
Dierenarts Neil Steleman behaalde op 8 juli 2005 het diploma van Dierenarts aan de Universiteit Gent en studeerde met onderscheiding af als Dierenarts en Master in de Diergeneeskunde.
Hij is dus houder van de universitaire titel “Dierenarts” en die mag hij voeren, levenslang.
Sindsdien schoolt hij zich regelmatig bij, om op de hoogte te blijven van de meest recente evoluties in de diergeneeskunde.
Na meer dan tien jaar ervaring als praktijkdierenarts schreef hij zich uit bij de Nederlandstalige Gewestelijke Raad van de Orde der Dierenartsen.
Hij is dus niet meer verplicht om hem te schikken naar de ditjes en datjes van deze tuchtraad en is volledig onafhankelijk.
Dat de tuchtraad dat niet graag heeft is evident.
Geen regels om te volgen… dat lijkt wel het land van melk en honing.
Een keerzijde van de medaille, die het gevolg is van de beslissing om zich uit te schrijven, is het feit dat hij geen diagnoses meer mag stellen en geen behandeling meer mag aanraden in België.
Wat wel nog kan is het opsommen van mogelijke diagnoses op basis van een anamnese en symptomen, zoals deze in de literatuur zijn beschreven, zonder daarbij specifieke uitspraken te doen over een bepaald dier, bovendien kunnen ook mogelijke behandelingen worden besproken, zonder een specifieke behandeling aan te raden.
Aan iemand vertellen en uitleggen wat er in een boek geschreven staat, is geen diagnose stellen!
Aan iemand vertellen en uitleggen wat je zelf zou doen of verwegen is geen behandeling aanraden!
Aan iemand vertellen welke medicatie er bestaat tegen een bepaalde aandoening is niet hetzelfde als medicatie voorschrijven!
Aan de rand van het meer wandelen is niet hetzelfde als het zwemverbod aan je laars lappen.